Herkes bu yazıda kendinden bir parça bulabilir. Özellikle de şu kısım çok etkileyiciydi "O'nu neden sevdiğimi merak ederdi hep,sezerdim... Belkide hayatında o'nu olduğu gibi kabul eden tek kişiydim!!! Ne beklentilerimle boğuyordum o'nu,ne her an duygusallık arayıp çıldırtıyordum!" ellerinize sağlık.
Ben seninle hep, bardaktan boşalır gibi yağan, ardında matem gibi derin bir toprak kokusu bırakan, ve siyah saçlarının her bir telini bir bir okşayan, sıcak Eylül yağmurlarında karşılaşmak isterdim!!! bu kısmını ayrı bir sevdim yüreğine sağlık..
bunu okurkenki pınar başkaydı şimdiki başka çok tuhaf .. garip... çünkü şuan çok dokundu bu sözler...
alıntı: Sen bu satırları okurken, ben kimbilir 'gitme' demeni beklediğim hangi yanlışın ilk adımını atıyor olacağım!!! İnsan daha hata yapmadan pişmanlık duyar mı?Duyuyorum işte!!! Bir kez de bile bile ateşe dokunayım diyorum!